ο Γιάννης Νανόπουλος στο Τσάι στη Σαχάρα

τετάρτη 4/2/09 21,30- 22,00μμ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΖΩΝΤΑΝΟΙ;

Να’μαστε λοιπόν εδώ, και πάλι μαζί…..
Αλήθεια, τι άλλαξε από τότε, που για πρώτη φορά εδώ, με οδηγό μια κιθάρα μόνο, σας καλέσαμε συνοδοιπόρους σε μουσικά ταξίδια της ψυχής, με όρκο να τα αγαπάμε πάντα;
Τίποτε και πολλά συνάμα ίδιος όρκος…η ίδια κιθάρα με τα ίδια δάχτυλα στο τάστο, η ίδια φωνή στην τέχνη του Ελληνικού τραγουδιού, από την αλμύρα του Καββαδία, έως τον Γάτο του Παρισιού, μόνο που τώρα και με ένα βήμα παραπάνω, ο Γιάννης Νανόπουλος για πρώτη φορά, σας ανοίγει ένα κομμάτι από το προσωπικό μπαούλο των συνθέσεών του, για να το μοιραστεί μαζί σας απλόχερα, από τα βάθη της καρδιάς.

__________________

Και συμπληρώνει:

«Απλά να προσθέσω ότι σε διάφορα μουσικά στέκια είτε μόνος είτε με διάφορα σχήματα έχω ξεκινήσει να εμφανίζομαι εδώ και πάρα πολλά χρόνια, απλά επειδή ποτέ μου δεν θέλησα να το κάνω επάγγελμα, επιλέγω συγκεκριμένες μουσικές σκηνές που θεωρώ ότι σέβονται τόσο τον καλλιτέχνη, όσο και τον κόσμο που τον τιμά με την παρουσία του. Αυτό κυρίως πηγάζει πρώτιστα από την δική μου ανάγκη για μουσική επικοινωνία, με ανθρώπους της ίδιας σχετικά μουσικής πάστας με την δική μου, και κατά δεύτερον από την <Λαϊκή> παράκληση φίλων να θυμόμαστε που και που αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας. Δυστυχώς τα στέκια αυτά για τέτοιου είδους συνευρέσεις, που αφήνουν ελεύθερη την μουσική έκφραση τόσο στον εμφανιζόμενο όσο και στο κοινό, ιδιαίτερα στην εποχή μας είναι πλέον σπάνια...»