Τετάρτη, Ιανουαρίου 25, 2006

... μια μικρή αυταπάτη δολιοφθοράς...

Σπειροειδής ή ευθύγραμμος,
με πολλές διαστάσεις ή μόνο μια
(αυτής της βαρετής καθημερινής ρουτίνας),
με μεταφυσικές ή όχι, προεκτάσεις…
ο χρόνος παραμένει ένα άλυτο μυστήριο!

Εδώ και τρεις δεκαετίες
προσπαθώ να εξερευνήσω και να καταλάβω
γιατί κάθε πρωί ενώ νομίζω πως θα κοιμηθώ «…μόνο πέντε λεπτάκια»
ξυπνάω πάντα μια ώρα αργότερα,
γιατί όταν τρέχω να προλάβω,
ο χρόνος τρέχει και αυτός μαζί μου (λες και έχουμε βάλει κόντρα)
και όταν θέλω να περάσει, αράζει και μου κάνει παρέα.
Γιατί ποτέ μα ποτέ δεν προλαβαίνω...

Οι φίλοι μου με λένε χασομέρη
αλλά μετά τα τόσα χρόνια ερευνών
νομίζω πως απλά πρόκειται για μια παγκόσμια συνομωσία.
Από τότε που με θυμάμαι κάτι μου ροκανίζει το χρόνο…
σαν τους καλικαντζάρους που ροκανίζουν το δέντρο της γης.
Δεν εξηγείται αλλιώς πως τα δευτερόλεπτα, τα λεπτά, οι ώρες,
οι μέρες και τα χρόνια μου περνάνε και χάνονται…

Σαν το Βέγγο τρέχω και δεν προλαβαίνω καλοί μου άνθρωποι…
Τρέχω να προλάβω και είμαι πάντα αργοπορημένη.
Τρέχω να προλάβω τη μέρα, τη ζωή μου και
σαν το Τσάκωνα όσες φορές και να τα μετρήσω,
τα βγάζω λάθος…
6 χρόνια στο δημοτικό –
6 χρόνια στο γυμνάσιο –
6 χρόνια στο πανεπιστήμιο… άσε δεν βγαίνουν…
Έχω βγάλει και κανά δυο άσπρες τρίχες
αλλά τις καλύπτω επιμελώς και έτσι τον ξεγελάω το μπαγάσα ακόμα.

Και από σαββατοκύριακο σε σαββατοκύριακο
κυλάει η ζωή με ησυχία τάξη και ασφάλεια,
αφού πια δεν αποτελώ καμιά απειλή για την έννομη κοινωνία
(τα επαναστατημένα χρόνια πάνε!).
Αν και μέσα μου μια μικρή σπίθα σιγοκαίει…

Λοιπόν, έχω να προτείνω ένα σχέδιο μαζικής δράσης …
σιγά μόνο μην μας ακούσουν οι χρονο – καλικάντζαροι…

Αύριο όταν θα χτυπήσει το ξυπνητήρι,
κλείσε το επιδεικτικά,
γύρνα πλευρό
και μην ξυπνήσεις παρά μόνο όταν θα έχεις πιαστεί από τον ύπνο.

Σήκω φτιάξε έναν καφέ
και πήγαινε μια βόλτα όσο ακόμα ο ήλιος είναι φωτεινός.
Απλά πέρασε μια όμορφη μέρα…
από μεθαύριο βλέπεις…
μια μέρα αρκεί για να διαλυθούν τα καλικαντζαρίστικα σχέδιά τους.


Άτιμοι, σας την έφερα…


Μαρία Τζανάκη

Πέμπτη, Ιανουαρίου 12, 2006

Στη φυλακή….. Στη δουλειά….

Στη φυλακή…..

1. Περνάς τον περισσότερο χρόνο σου σε ένα κελί 8 Χ 10

2. Σου παρέχουν τρία γεύματα την ημέρα

3. Μειώνεις το χρόνο παραμονής σου με καλή συμπεριφορά.

4. Ο φύλακας κλειδώνει και ξεκλειδώνει όλες τις πόρτες για σένα.

5. Μπορείς να βλέπεις τηλεόραση και να παίζεις ηλεκτρονικά.

6. έχεις τη δική σου τουαλέτα.

7. Επιτρέπουν στους φίλους και συγγενείς σου να σε επισκεφθούν.

8. Οι φορολογούμενοι πληρώνουν όλα τα έξοδα χωρίς να δουλεύουν.

9. Πρέπει να αντιμετωπίσεις σαδιστές δεσμοφύλακες.


Στη δουλειά….


1. Περνάς τον περισσότερο χρόνο σου σε ένα περιορισμένο με διαχωριστικά γραφείο 6 Χ 8

2. Κάνεις διάλειμμα μόνο για ένα γεύμα που το πληρώνεις κιόλας

3. Φορτώνεσαι και περισσότερη δουλειά αν δείξεις καλή συμπεριφορά.

4. Πρέπει να κουβαλάς πάνω σου μια κάρτα ασφαλείας και να ανοίγεις εσύ τις πόρτες

5. Σε απολύουν αν βλέπεις τηλεόραση και παίζεις ηλεκτρονικά.

6. Τη μοιράζεσαι με κάτι ηλίθιους που κατουράνε το καπάκι.

7. Δεν μπορείς ούτε στο τηλέφωνο να μιλήσεις με τους δικούς σου

8. Πρέπει να πληρώνεις όλα τα έξοδα για να πας στο γραφείο,
 και ύστερα να σου κρατούν από το μισθό σου φόρους για τους φυλακισμένους.

9. Τους ονομάζουν «διευθυντές»


Φιλιά Αντωνία!

Τετάρτη, Ιανουαρίου 04, 2006

Ας τους δώσουμε λίγο σημασία...

Αυτές τις γιορτές ας τις αφιερώσουμε στους μεγάλους...

Ας τους λυπηθούμε και ας τους αφιερώσουμε λίγο χρόνο...

Τρέχουν συνέχεια πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά, πάνε στις δουλειές τους...
κι’ εμεί τους παρατηρούμε....
μες την καθημερινότητά τους, και την μιζέρια τους ...

Αξίζει να ασχοληθούμε λίγο μαζί τους ...
ίσως το πνεύμα των Χριστουγέννων βοηθήσει λίγο...

Είναι σίγουρο ότι δεν θα καταλάβουν πολλά
γιατί θα βιάζονται να προλάβουν κάποια γιορτή
χωρίς να αντιλαμβάνονται την αξία της...

θα πρέπει να πάνε γιατί απλά είναι στο πρόγραμμα....
ας τους βοηθήσουμε λίγο ...
ας τους δώσουμε λίγο σημασία...
εμείς τα μικρά παιδιά ...
κι’ εμείς που κρατάμε την αίσθηση ακόμα στην ψυχή μας ...
έχουμε μια ευκαιρία τώρα τα Χριστούγεννα 

να πλησιάσουμε έστω έναν μεγάλο και να του πούμε στο αυτί...

ξύπνα...



Τα μικρά παιδιά

Στίχοι: Αρλέτα
Μουσική: Αρλέτα
Ερμηνευτές: Αρλέτα


Τα μικρά παιδιά τα μικρά παιδιά
που κρατούνε στο χέρι τους σαν τον ήλιο το χάρτινο
τις ελπίδες μας

Τα μικρά παιδιά τα μικρά παιδιά
που μπερδεύουν τα λόγια τους που μιλούν με νοήματα
στα παιχνίδια τους
μες σε κήπους και χώματα με λουλούδια η λάσπη
έναν κόσμο ζουν τα μικρά τον πιο όμορφο

Τα μικρά παιδιά τα μικρά παιδιά
που κρατούνε στο χέρι τους σαν το μήλο το χάρτινο
τις ελπίδες μας
ένα φύλλο η μια μέλισσα
ένα τόπι η μια βέργα
γίνονται αυτοκίνητα χαρά κόσμου ζωή

Τα μικρά παιδιά τα μικρά παιδιά
που κρατούνε στο χέρι τους σαν το μήλο το χάρτινο
τις ελπίδες μας


Καλές γιορτές & καλή χρονιά


φιλικά

dimitris