... μια μικρή αυταπάτη δολιοφθοράς...

Σπειροειδής ή ευθύγραμμος,
με πολλές διαστάσεις ή μόνο μια
(αυτής της βαρετής καθημερινής ρουτίνας),
με μεταφυσικές ή όχι, προεκτάσεις…
ο χρόνος παραμένει ένα άλυτο μυστήριο!

Εδώ και τρεις δεκαετίες
προσπαθώ να εξερευνήσω και να καταλάβω
γιατί κάθε πρωί ενώ νομίζω πως θα κοιμηθώ «…μόνο πέντε λεπτάκια»
ξυπνάω πάντα μια ώρα αργότερα,
γιατί όταν τρέχω να προλάβω,
ο χρόνος τρέχει και αυτός μαζί μου (λες και έχουμε βάλει κόντρα)
και όταν θέλω να περάσει, αράζει και μου κάνει παρέα.
Γιατί ποτέ μα ποτέ δεν προλαβαίνω...

Οι φίλοι μου με λένε χασομέρη
αλλά μετά τα τόσα χρόνια ερευνών
νομίζω πως απλά πρόκειται για μια παγκόσμια συνομωσία.
Από τότε που με θυμάμαι κάτι μου ροκανίζει το χρόνο…
σαν τους καλικαντζάρους που ροκανίζουν το δέντρο της γης.
Δεν εξηγείται αλλιώς πως τα δευτερόλεπτα, τα λεπτά, οι ώρες,
οι μέρες και τα χρόνια μου περνάνε και χάνονται…

Σαν το Βέγγο τρέχω και δεν προλαβαίνω καλοί μου άνθρωποι…
Τρέχω να προλάβω και είμαι πάντα αργοπορημένη.
Τρέχω να προλάβω τη μέρα, τη ζωή μου και
σαν το Τσάκωνα όσες φορές και να τα μετρήσω,
τα βγάζω λάθος…
6 χρόνια στο δημοτικό –
6 χρόνια στο γυμνάσιο –
6 χρόνια στο πανεπιστήμιο… άσε δεν βγαίνουν…
Έχω βγάλει και κανά δυο άσπρες τρίχες
αλλά τις καλύπτω επιμελώς και έτσι τον ξεγελάω το μπαγάσα ακόμα.

Και από σαββατοκύριακο σε σαββατοκύριακο
κυλάει η ζωή με ησυχία τάξη και ασφάλεια,
αφού πια δεν αποτελώ καμιά απειλή για την έννομη κοινωνία
(τα επαναστατημένα χρόνια πάνε!).
Αν και μέσα μου μια μικρή σπίθα σιγοκαίει…

Λοιπόν, έχω να προτείνω ένα σχέδιο μαζικής δράσης …
σιγά μόνο μην μας ακούσουν οι χρονο – καλικάντζαροι…

Αύριο όταν θα χτυπήσει το ξυπνητήρι,
κλείσε το επιδεικτικά,
γύρνα πλευρό
και μην ξυπνήσεις παρά μόνο όταν θα έχεις πιαστεί από τον ύπνο.

Σήκω φτιάξε έναν καφέ
και πήγαινε μια βόλτα όσο ακόμα ο ήλιος είναι φωτεινός.
Απλά πέρασε μια όμορφη μέρα…
από μεθαύριο βλέπεις…
μια μέρα αρκεί για να διαλυθούν τα καλικαντζαρίστικα σχέδιά τους.


Άτιμοι, σας την έφερα…


Μαρία Τζανάκη