Συνέντευξη :Ο Παντελής Θαλασσινός ξετυλίγει το νήμα της τελευταίας του δουλειάς και μιλάει για όσα τον εμπνέουν !

Το «Καλαντάρι»

Ο Παντελής Θαλασσινός
ξετυλίγει το νήμα της τελευταίας του δουλειάς
και μιλάει για όσα τον εμπνέουν,
τους πιο σημαντικούς σταθμούς της πορείας του
και τα μουσικά σχέδιά του.


Συνέντευξη στον Δημήτρη Γαλάνη


Ένα ημερολόγιο αλλιώτικο από τα αλλά είναι το μουσικό ταξίδι στους μήνες, στο οποίο μας μυούν ο Ηλίας Κατσούλης στιχουργικά και ο Παντελής Θαλασσινός μουσικά.

Ένα ταξίδι άλλοτε ήρεμο και άλλοτε πιο άγριο, όπως οι διαθέσεις μας μέσα στο χρόνο.

Ένα ταξίδι από μήνα σε μήνα, από χιόνι σε βροχή και από βροχή σε λιακάδα.

Μεταβολές που κάποια στιγμή όλοι νιώσαμε.

Όπως ο καιρός που αλλάζει παίζοντας με τις αντοχές τις δικές μας, αλλά και της φύσης γύρω μας, έτσι και αυτός ο καινούριος δίσκος ακουμπά με προσοχή δώδεκα τραγούδια στη δισκοθήκη της καθημερινότητάς μας.

Τραγούδια που καλύπτουν όλο το φάσμα της μουσικής. Ερωτικές μπαλάντες και λαϊκά τραγούδια γεμάτα αισιοδοξία.
Τραγούδια με ηλεκτρικό ήχο χωρίς να λείπουν και τα τραγούδια με παραδοσιακές επιρροές.

Το «Καλαντάρι» δεν θα ήταν δίκαιο να παρουσιαστεί σαν ένα ακόμα Cd που μόλις κυκλοφόρησε.

Πρόκειται για μια τρισδιάστατη δουλειά που κεντρίζει τις αισθήσεις μας με λόγο, μουσική και εικόνα.

Ολα συνδέονται μεταξύ τους. Ο στίχος γίνεται η αφορμή και από αυτόν εμπνέονται η μουσική και οι εικόνες.

Ο Ηλίας Κατσούλης επισημαίνει πως «ήταν τυχεροί οι στίχοι αυτοί, γιατί έπεσαν σε καλά χέρια.

Όταν τους έγραφα, δεν ήξερα αν θα μελοποιηθούν και ποιον θα συγκινήσουν.

Εκ των υστέρων, διαπίστωσα ότι ήταν σαν να μου τους υπαγόρευε ο Παντελής, επομένως του ανήκαν.

Ο Παντελής τους έντυσε μ’ εκείνα τα μελωδικά χρώματα που τους ταίριαζαν, αποκαλύπτοντας όλα τα φανερά ή κρυμμένα συναισθήματα τους».

Ο Παντελής, από την πλευρά του λέει αναφερόμενος τόσο στους στίχους όσο και στα έργα της ζωγράφου Γιούλας Ροζάκου που παρουσιάζονται στο ένθετο του Cd: «διαβάζοντας τους στίχους ένιωσα ότι τα τραγούδια αυτά έψαχναν μουσική.

Οι στίχοι και οι ζωγραφιές με μάγεψαν... Ηταν τα υλικά, το χαρτί κι η αλευρόκολλα που, αν τους έβαζα το σπάγκο, θα γίνονταν χαρταετός».

Ο Δημήτρης Γαλάνης επικοινώνησε με τον Παντελή Θαλασσινό διαδικτυακά και μίλησαν για ένα «Καλαντάρι» αλλιώτικο από τα άλλα.

Το milomagazine blog σας παρουσιάζει την κουβέντα που προέκυψε.

Καλή…ακρόαση!



1. Tι είναι το «Kαλαντάρι» για εσάς;

Είναι ένας δίσκος που με ικανοποιεί για το αποτέλεσμα, που νομίζω ότι καλύπτει τις προσδοκίες αυτών που περίμεναν κατι καλό ή ακομα και καλύτερο απο μένα.
Όσο κι αν αυτο φαντάζει εγωιστικό, είναι μία αλήθεια που πηγάζει απ την ευθύνη και την αγωνία, μου να ικανοποιήσω τους ήδη φίλους των τραγουδιών μου.
Στη συγκεκριμένη στιγμή θέλησα να κανω μια δουλεια που να έχει θέμα. Ενα θέμα σαν να είναι ένα τραγούδι με 12 μέρη.

2. Πως προέκυψε η ιδέα να δημιουργήσετε ένα δίσκο με ένα τραγούδι για κάθε μήνα;

-Την ώθηση για το ΚΑΛΑΝΤΑΡΙ μου την έδωσαν οι στίχοι του Ηλία Κατσούλη και τα εικαστικά έργα της Γιούλας Ροζάκου, και αυτό έγινε τρία -τέσσερα χρόνια πριν δηλ το 2002, όταν δημοσιεύοντο στο περιοδικό Δίφωνο.

3. Tι σας εμπνέει για να γράψετε στίχους και μουσική;

Τα πάντα μπορούν να με εμπνεύσουν.
Οτιδήποτε νοιώθω ότι θέλει απο μόνο του να γίνει τραγούδι, περισσότερο όμως ενας καλός και συγκινητικός στίχος.

4. Yπάρχουν βιωματικά στοιχεία στα τραγούδια σας;

Τα περισσότερα τραγούδια ειναι μέσα στο μυαλό μας, είτε απο προσωπικά βιώματα είτε απο ιστορίες ή πάθη των φίλων μας που τους πονάμε και ζουμε μαζί τους.
Κάποια στιγμή βγαίνουν πρός τα έξω, σε μορφή προσωπικών ιστοριών, που συγκινεί ομοίους, και αυτούς που ειναι στο ίδιο "μήκος κύματος"

5. Ποια δισκογραφική σας δουλειά ξεχωρίζετε και γιατί;

Θέλω να ξεκαθαρίσω πως όλες μου τις δουλειές τις έχω για καμάρι μου, και είμαι περήφανος για όλα τα τραγούδια μου, επιτυχίες και μη.
Όμως αγαπάω αυτό τον καιρό πολύ το Καλαντάρι, γιατί είναι η δουλειά που με απασχόλησε για τρία χρόνια. Συναισθηματικά αγαπάω πολύ τα Αστρανάμματα, γιατι τότε πήρα τη μεγάλη απόφαση να αρχίσω και να τελειώσω με τα χέρια μου ένα δίσκο.
Δηλαδή σε όλα, απο το εξώφυλλο, την ενορχήστρωση, τα παιξίματα, και όλη η δουλεια, να περάσει απο τη δική μου κρίση κι αισθητική.
Μπήκαμε στο στούντιο όλοι παρθένοι, (εννοώ και τους μουσικούς φίλους μου απ τη Χίο), και για πρώτη φορά γράψαμε με πρόβες τα πάντα μόνοι μας.
Ειναι και το εξώφυλλο με τη Φαιδρούλα μου, και το υλικό του δίσκου που ήταν και παραμένει ακόμα άριστο.

6. Tους «Λαθρεπιβάτες» τους θυμάστε με νοσταλγία ή πλέον αποτελούν ένα ακόμα κομμάτι του μουσικού σας παρελθόντος;

Για μένα οι Λαθρεπιβάτες ειναι η γεύση του παλιού καλού κρασιού, κι η γυαλάδα του άφθαρτου ακόμα ποτηριού.
Η όρεξη, η φρεσκάδα, και το ακούραστο στο σώμα και στο πνεύμα.
Η αθωότητα με την οποία βγάλαμε τα ρούχα, με τη λαχτάρα, να βουτήξουμε ακόμα κι άν ήταν βαθειά.
Αυτό που νοιώθαμε, ήταν η εσωτερική παρόρμηση, που νοιώθει κάποιος την Άνοιξη βλέποντας τη θάλασσα.
Να κολυμπήσουμε, και να αρχίσουμε να παίζουμε, πετώντας νερά ο ένας στον άλλο.

7. Ποια είναι η σχέση σας με το κοινό: αποδέκτης των δημιουργιών σας ή μέρος μιας ευρύτερης παρέας που διασκεδάζει, συγκινείται και χαίρεται με τις δημιουργίες σας;

Η σχέση μου με το κοινό μου είναι λίγο από ολα οσα είπατε.
Πιο πολύ το αισθάνομαι σαν μια μεγάλη παρέα που τη διασκεδάζω, με την κιθάρα μου, παίζοντας τους ότι θα μπορούσε να τους αρέσει.

8. Tι σας αρέσει περισσότερο: να κλείνεστε στο στούντιο και να δημιουργείτε ή να ερμηνεύετε τα τραγούδια σας μπροστά σε κόσμο και γιατί;

Πίστευα πάντα και πιστεύω ότι η μουσική παίζεται ζωντανά.
Δυστυχώς η περισσότερη μουσική που ακούμε σήμερα, ειναι κονσέρβα.
Οι καλλιτέχνες παίζουν ζωντανά, όπως και οι μεγάλοι ηθοποιοί φαίνονται στο Θέατρο.
Σαφώς εγώ προτιμώ τις ζωντανές εμφανίσεις, και το απρόσμενο της κάθε φοράς.
Εξ άλλου σε λίγο δε θα γράφονται CDs. Καλό είναι, να προσπαθήσουμε, να εξοικειωθούμε μ αυτη την ιδέα.

9. Έχετε συνεργαστεί με δεκάδες αξιόλογους Eλληνες καλλιτέχνες.
Ποια συνεργασία σας ξεχωρίζετε και γιατί;

Έχω συνεργαστεί με τόσο καταξιωμένους ανθρώπους που απο όλους και κάτι αποκόμισα.
Αξέχαστη θα μου μείνει πάντως η συνεργασία με την Χάρις Αλεξίου, στην Οδό Νεφέλης στο Θησείο, που ήταν και μία κρίσιμη στιγμή της μουσικής πορείας μου.
Αισθανόμουν ότι προσέφερα και γω, και αυτό με έκανε να νοιώθω ακόμα πιο καλά.

10. Yπάρχει κάποιος/α με τον/την οποίο/α δεν συνεργαστήκατε αλλά θέλετε να το κάνετε στο μέλλον;
Aν, ναι ποιος και γιατί;

Φυσικά και δεν έχω συνεργαστεί με δεκάδες η και εκατοντάδες αξιόλογους ανθρώπους που θαυμάζω η θαύμαζα στο παρελθόν, αλλά η ζωή πολλές φορες δε μας τα φέρνει όλα.
Όσοι μου πρότειναν συνεργασία απ' αυτούς που θαύμαζα την αποδέχθηκα σαν μεγάλη τιμή προς το πρόσωπό μου. Όμως σαν κριτήριο για μια συνεργασία, σας λέω πως είχα πάντα τη γνωριμία και τη φιλία με τους συνεργάτες.
Ποτέ δεν συνεργάστηκα με συνοικέσιο.

11. Mετά το «Kαλαντάρι» τί; Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Οι εμφανίσεις μου στο GAZARTE τα Παρασκευοσαββατοκύριακα, μέχρι τέλος Φεβρουαρίου, οι συναυλίες οι καλοκαιρινές και μετά, δεν ξέρω τι άλλο θα κάνω.