Η ΝΕΑ ΜΟΝΙΜΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΛΙ

Τη νέα μόνιμη έκθεση του ΠΛΙ με θέμα
«Το ελληνικό άστυ: Ναύπλιον 1822-1922»,
θα εγκαινιάσει ο Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού
κ. Χρήστος Ζαχόπουλος την Πέμπτη 11 Μαΐου 2006, στις 7.30 μ.μ.

Στο ισόγειο του κτιρίου παρουσιάζεται μια τολμηρή ελεύθερη εγκατάσταση ετερόκλητων μουσειακών αντικειμένων με στόχο να τονιστεί η πολυμορφία της συλλεκτικής φιλοσοφίας του ΠΛΙ.

Τη μουσειολογική του πρόταση παρουσίασε το μουσείο στο Ναύπλιο σποραδικά ήδη από το 1999 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2006 και βέβαια στις «Πτυχώσεις» την έκθεση της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας του 2004.









Στον πρώτο και το δεύτερο όροφο αναπτύσσεται η έκθεση «Το ελληνικό άστυ: Ναύπλιον 1822-1922».

Στο εισαγωγικό κείμενο της έκθεσης αναφέρεται:

«Το Ναύπλιο, αμέσως μετά την άλωσή του το Δεκέμβριο του 1822, επιλέγεται ως καθέδρα των προσωρινών Διοικήσεων, εκτιμώντας την κρίσιμη για τις επικοινωνίες θέση του, τις οχυρώσεις και το προστατευμένο λιμάνι του.

Το χώρο του Ναυπλίου καταλαμβάνουν επήλυδες Μοραΐτες, Στερεοελλαδίτες, Μακεδόνες, Ηπειρώτες, Νησιώτες (Χιώτες, Ψαριανοί, Κύπριοι, Κρήτες) Σμυρνιοί και πολλοί ξένοι.

Την άνοιξη του 1826 οι επιζήσαντες του Μεσολογγίου θα προστεθούν στον αριθμό των προσφύγων, αναζητώντας άσυλο στο μοναδικό ‘’καταφύγιο των Ελλήνων’’.

Ο πληθυσμός του Ναυπλίου χαρακτηρίζεται από πολυμορφία: καταγωγής, κοινωνικοπολιτισμικής προέλευσης, επιδιώξεων, αλλά και διαλέκτων, ηθών, εθίμων και αμφιέσεων.

Με την έλευση του Καποδίστρια τον Ιανουάριο του 1828 οργανώνεται το παλιό προάστιο της πόλης, η Πρόνοια, για να δεχθεί νέους πρόσφυγες, κυρίως Κρήτες.

Η Πρόνοια, όπως και το Ναύπλιο – όσο καιρό παρέμεινε η πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας – έγινε πόλος έλξης των Ελλήνων.

Ο Καποδίστριας δεν πρόλαβε την ολοκλήρωση των έργων στην Πρόνοια.

Η πρωτοποριακή διακυβέρνησή του οδήγησε στη δολοφονία του το Σεπτέμβριο του 1831.

Μετά την άφιξη του Όθωνα, η κυβέρνηση παραχώρησε σε 128 οικογένειες προσφύγων εκ Κρήτης την παραλία του Τολού και τους χορήγησε και τα αναγκαία κεφάλαια για την ίδρυση του συνοικισμού «Μινώας».

Το πληθυσμιακό μωσαϊκό της ευρύτερης περιοχής του Ναυπλίου συμπληρώνεται μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα με Κρητικούς, που καταφεύγουν στην Αργολίδα με την έκρηξη της Επανάστασης στη Μεγαλόνησο (1866-1869), με Σαρακατσάνους, που από τη Β. Πελοπόννησο άρχισαν να κατεβαίνουν το χειμώνα στα βοσκοτόπια της Αργολίδας μέχρι τη σταδιακή εγκατάστασή τους και με Αρκάδες, επίσης κτηνοτρόφους, που από εποχιακοί κάτοικοι γίνονται μόνιμοι, δημιουργώντας νέους οικισμούς ανά την Αργολίδα.

Τελευταίοι, το 1922, φτάνουν εκ νέου στην περιοχή Μικρασιάτες, που εγκαθίστανται στο συνοικισμό Νέο Βυζάντιο στο Ναύπλιο, ενώ οι πρόσφυγες από την Κίο της Βιθυνίας ιδρύουν το δικό τους οικισμό στο βάλτο Ρουμάνι, δίπλα στην παραλία Τημενίου Αργους».


ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ
«Β. Παπαντωνίου»
Βασ. Αλεξάνδρου 1 – 211 00 Ναύπλιο
Τηλ.: 2752 0 28947, Fax: 2752 0 27960
Email: pff@otenet.gr
www.pli.gr